1984-1988 – Vagabond’eux przez Przejście Północno-Zachodnie

This post has already been read 807 times!

termin: 1984 – 1988

jacht: Vagabond’eux

trasa: Le Havre – Vancouver – Tuktoyaktuk – Gjoa Haven – Brest

przepłynięto: 22 960 Mm

Pierwsze pokonanie Przejścia Północno-Zachodniego z zachodu na wschód przez jacht żaglowy

Nagroda Główna Srebrny Sekstant i Rejs Roku 1988 dla kapitanów: Janusza Kurbiela, Wojciecha Jacobsona, Ludomira Mączki

 

etap wstępny: 19.10.1984 – 30.04.1985

trasa: Le Havre – Brest – Gran Canaria – Antyle – Wenezuela – Kanał Panamski i wybrzeża Meksyku i USA – Vancouver
postoje w 18 miejscach

przepłynięto: 12 520 Mm

kapitan: Wojciech Jacobson

załoga: Ludomir Mączka, Magda Jacobson oraz jachtostopowicze

Nagroda Główna Srebrny Sekstant i Rejs Roku 1985 dla kapitana Wojciecha Jacobsona

 

etap I: 12.05.1985 – 24.09.1985

trasa: Vancouver – Kolumbia Brytyjska – Północny Pacyfik – Port of Dutch Harbour – Cieśnina Beringa – Point Barrow – Prudoe Bay – osada Kaktovik (Barter Island) – osada Tuktoyaktuk przy ujściu rzeki Mackenzie

postoje: 25 portów i kotwicowisk

przepłynięto: 4 100 Mm

kapitan: Janusz Kurbiel

załoga: Joëlle Kurbiel, Wojciech Jacobson, Ludomir Mączka

 

etap II: 16.06.1986 – 03.10.1986

trasa: Tuktoyaktuk (przygotowanie jachtu do wypłynięcia przez Ludomira Mączkę i Wojciecha Jacobsona (od 16.06 – 08.07) oraz przez Janusza i Joëlle Kurbielów i J. del Santodo (08.07 – 27.07)) – kanadyjska Arktyka (Zatoka Amundsena, Zatoka Koronacyjna, Zatoka Królowej Maud) – Gjoa Haven (Wyspa Króla Williama)

dalszą żeglugę uniemożliwiła bariera lodowa; jacht wyciągnięto na stromy brzeg wyspy, gdzie pozostał do następnego sezonu

postoje: 21 kotwicowisk i portów arktycznych

przepłynięto: 1 850 Mm

kapitan: Janusz Kurbiel

załoga: Joëlle Kurbiel, Wojciech Jacobson, Ludomir Mączka, Jerome del Santo

 

etap III: 01.07.1987 – 30.09.1987

trasa: Gjoa Haven – Gjoa Haven
L. Mączka i W. Jacobson przygotowywali jacht od 1 lipca; J.J. Kurbielowie przybyli 20 sierpnia; J. del Santo – 24 sierpnia;

wypłynięto z zatoki Gjoa Haven 25 sierpnia; odwiedzono osady Inuitów w Spence Bay oraz kotwicowiska Pasley Bay i Matty Island;

próby dalszej żeglugi były nieudane – podjęto decyzję powrotu do Gjoa Haven, na kolejne zimowanie; jacht został ponownie wyciągnięty na ląd

postoje: 4 miejsca

przepłynięto: 300 Mm

kapitan: Janusz Kurbiel

załoga: Joëlle Kurbiel, Wojciech Jacobson, Ludomir Mączka, Jerome del Santo

 

etap IV: 15.07.1988 – 16.10.1988

trasa: Gjoa Haven (po miesięcznych przygotowaniach jachtu wypłynęli 15 sierpnia 1988) – cieśnina Bellota – zatoka Prince Regent Inlet (tu Vagbond’eux spotkał Vagabond III (Vagabond’eur, Tupperware), którym Janusz Kurbiel zmierzał ze wschodu w kierunku Gjoa Haven, planując wspólne przejście obu jachtów przez ostatni odcinek Przejścia Północno-Zachodniego) – cieśnina Lancaster – Admiralty Inlet – osada Inuitów w Arctic Bay – Cieśnina Baffina i Davisa – porty Farringehavn i Paamiut (Frederikshab) –  Brest

w czasie rejsu z Grenlandii do Europy  napotkali sztorm tropikalny Helene (huragan powyżej 12ºB); fale trzykrotnie położyły jacht masztem pod wodę – stracił m.in. anteny masztowe i radar; dotarł do Brestu pokonując poważne trudności

postoje: 8 portów i kotwicowisk

przepłynięto: 4 190 Mm

kapitan: Wojciech Jacobson, Ludomir Mączka

 

 

 

źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rejs_Vagabond_II_przez_Przej%C5%9Bcie_NW

http://www.jkazs.szczecin.pl/archiwum/nwpas/wd.htm

 

 

 

This post has already been read 807 times!

Dodaj komentarz